Dikke gele bus

Woensdagmorgen 7.45 uur, ik rijd de straat uit richting snelweg.

Voor wie wel eens in de jaren ’30 buurten van Hilversum is geweest; het zijn smalle straten met veel auto’s. Je kunt elkaar niet passeren.

Er komt een dikke gele bus de straat uitrijden waar ik in wil. Ik rijd een stukje achteruit, maar de straat waar ik uit kom, daar moet dikke gele bus in..

Tjaaaa en nu? De dikke gele bus  blijft staan, doet geen enkele poging om om mij heen te rijden. Ik moet over 45 minuten in Amsterdam-West zijn, dus geen tijd voor geneuzel.

Ik voel de boosheid omhoog komen; wat een lomperd, hij kan toch in ieder geval proberen om elkaar te passeren? Ik maak een ongeduldig gebaar naar de bestuurder, die ik niet zie, want het is donker, en ik rijd een andere de andere straat in (het is een T-splitsing). Ik moet dus voor hem een stuk omrijden, terwijl ik daar he-le-maal geen tijd voor heb! De stoom komt uit mijn oren..

Emoties zijn, volgens de Jungiaanse Psychologie, reacties op complexen. Deze reactie van boosheid komt regelrecht uit mijn complex niet gezien te worden. Dat ik plaats moet maken voor een dikke gele bus, wat denkt-ie wel?! Gelukkig zakt mijn boosheid snel weg, want ik weet waar deze vandaan komt. En dat het niet over de dikke gele bus gaat. Maar over mij.

Hoe is het met jouw emoties? Reageer jij wel eens heel fel op een situatie? Vraag je je wel eens achteraf af waarom je zo boos werd? Of erger nog; ging je helemaal uit je dak en had je later spijt?

Vraag dan de mini-cursus ‘Omgaan met emoties’ aan. In 5 dagen vertel ik je meer over de werking van emoties en geef je een paar praktische tips. Voor nu rustig aan 😉.