Heeft u iets over voor een dakloze?

Vrijdagmiddag, Hilversum, nog even snel een boodschap doen aan de andere kant van de stad. Er loopt een wat groezelig geklede man bij de uitgang van het winkelcentrum.

Hij loopt wat heen en weer en spreekt mensen aan. Zijn grijze baard is onverzorgd, zijn schoenen lijken te groot, wat gesleten, maar wel heel. Ik herken hem als de man van het koppel die ik vaker tegengekomen ben. Ook bij onze eigen supermarkt. Hij heeft een bruinverbrand hoofd en oortjes in. Dat laatste veroorzaakte wat ruis in mijn hoofd. 

Hij spreekt de vrouw die voor ons loopt aan met de vraag ‘heeft u nog iets over voor een dakloze?’

Ik merk de opluchting bij mijzelf dat hij een ander aanspreekt en niet mij. Ik word er altijd ongemakkelijk van. Herkenbaar? 

‘Ga ergens anders staan!’
‘Zoek een baan, joh!’
‘Val mij niet lastig!’

Gedachten gaan door mijn hoofd, gevolgd door verschillende emoties.

Weerstand, want ik heb er geen zin in..
Ongemak, want ik heb geen cash geld bij me..
Schuldgevoel, want waarom heb ik geen zin om hem geld te geven?
Afgunst, want hij durft om geld te vragen. Staat hier zonder schaamte.. 
En ook dankbaarheid, want wat heb ik het goed..

Wat zijn emoties en wat doe je met deze emoties als ze (te) groot dreigen te worden? Heb jij wel eens het gevoel dat je door je emoties wordt geleid? Boek een Let’s Zoom Sessie.