Ik zit alleen

‘Twee keer 20 minuten per dag mediteren’, hoor ik mijn man zeggen, ‘dat is het doel’. ‘Ojee’, dacht ik, ‘dat is best veel’. Ik mediteerde wel tijdens de yoga, maar dat was mijn minst favoriete deel van de les. Ik kon niet wachten tot ik weer dóór kon.

In 2015 startte hij met de meditatiecursus. Toegewijd en trouw, zoals hij veel dingen oppakt.

In de eerste maanden zat hij te mediteren in de badkamer en daarna in de slaapkamer, wanneer ik weg was. Het voelde een beetje gek, buitengesloten. Waar hij later mediteerde weet ik eigenlijk niet zo goed meer. Ik weet wel dat hij gedurende de cursus de voordelen van het dagelijks mediteren ervaarde, waardoor ik ook aangestoken werd.  

Toen ik ook met de meditatiecursus startte was het probleem van ‘waar dan?’ opgelost en zaten we samen in de huiskamer. We trokken de mat onder de bank vandaan in de ochtend en in de avond. Twee keer 20 minuten mediteren.

Toen onze zoon het huis uitging bouwden we het tuinhuis om tot zendo – meditatieruimte – en later ook mijn praktijkruimte.

We lopen in de ochtend om 6.15 uur naar het tuinhuis om daar 25 minuten te mediteren. In het weekend wat later. Tegenwoordig plakken we er ook nog 10 minuten schrijven aan vast, bij het kopje thee. We praten nog even na over wat ons bezig houdt en dan start de dag. Een fijn ochtendritueel.

De laatste weken heeft dit ritueel mij enorm geholpen. Want ik zit alleen. Mijn man is naar Zen Mountain Monestry, bij New York, vertrokken. Zes weken intern mediteren met halverwege een sesshin – stilteretraite. Mijn hoofd begrijpt helemaal waarom het zijn pad is om dit te doen. Mijn lijf en mijn hart snappen er niets van. Ik voel angst, pijn en gemis.

Erbij blijven – het ongemak, de pijn en het gemis voelen – dat is wat ik de afgelopen jaren met de meditatie geoefend heb, wat ik nog dagelijks oefen. Het helpt me om niet te schieten in oude patronen. Oude patronen die ik eerder inging bij verdriet of ongemak. Dat was afleiding zoeken, denken aan leuke dingen en doorgaan, het wegdrukken. Kleding kopen en een fles wijn opentrekken verdoofden ook.

Het wegdrukken van verdriet is als een ballon die je onder water probeert te duwen. Eens komt hij weer omhoog. De stress is een stuk minder nu ik angst, pijn en ongemak gewoon laat komen en voel. In de ochtend, op mijn meditatiekussen, is een goed moment om dat te doen. Het opent ook de weg om het gedurende dag te voelen.

Dagelijks mediteren heeft veel voordelen. Naast het omgaan met angst, pijn en ongemak, geeft het meer rust in je hoofd en lijf. Door het verwerken van je ervaringen, krijg je ook meer ruimte voor creativiteit, wat zorgt voor een beter probleemoplossend vermogen. Je bent immers minder druk met het onderdrukken van angst, pijn en ongemak. Het zorgt voor meer psychische energie.

Gek genoeg is het voor bijna iedereen een opgave om dagelijks te gaan mediteren, het op te nemen in de dagelijkse routine. Het is fijn om daar begeleiding bij te krijgen.

Meer weten? Kijk op de website, stuur me een mail of een whatsapp bericht.