Kwetsbaarheid

Het onderzoek van Brené Brown over kwetsbaarheid vind ik zonder meer boeiend. Haar Ted Talk over dit onderwerp is heel veel bekeken en ze heeft een aantal boeken geschreven gerelateerd aan dit onderwerp.

Op de plaatsen waar Brené Brown spreekt, ontmoet zij anderen die haar weer inspireren, waaronder Roshi Joan Halifax. In het boek ‘Verlangen naar verbinding’ staat een fragment van deze boeddhistisch leraar en zenpriester.

Sterke rug. Zachte voorkant. Een wild hart.

‘Maar al te vaak komt onze zogenaamde kracht niet voort uit liefde, maar uit angst; in plaats van hun rug sterk te maken schermen velen van ons hun voorkant af om hun zwakke ruggengraat te verbergen. Met andere woorden; we lopen breekbaar en defensief rond en proberen ons gebrek aan zelfvertrouwen te verhullen. Als we figuurlijk gezegd onze rug sterker maken en een ruggengraat kweken die flexibel, maar stevig is, dan kunnen we het risico nemen dat onze voorkant zacht en open is.. Hoe kunnen we vanuit compassie met een sterke rug en een zachte voorkant hulp geven en ontvangen, onze angst links laten liggen en oprechte genegenheid tonen? Ik denk dat dat gebeurt als we werkelijk transparant zijn en de wereld helder kunnen zien, en de wereld bij ons naar binnen kunnen laten kijken.’

Ik ben opgevoed met de woorden ‘nooit de achterkant van je tong laten zien’. Kwetsbaarheid laten zien stond gelijk aan zwak zijn in mijn optiek. Een sterke rug leer ik in meditatie letterlijk en figuurlijk te ontwikkelen. Maar wat is er moed voor nodig om te laten zien wat er echt in mij omgaat! Ook dat is oefenen, oefenen, oefenen. Net als meditatie.

Wat maakt deze tekst in jou los?