Puzzelen

Ik puzzel. Zelfs mijn zus was verrast toen ik het bekende.

Op de Ipad heb ik de laatste jaren plaatje na plaatje bij elkaar gepuzzeld. Ver nog voor de legpuzzels in de eerste lockdown populair werden. Het leukst zijn de vakantieplaatjes. Dorpjes, water en bergen. Ik vind het heerlijk om te zien hoe het groeit onder mijn handen.

Er is in die ontspanning toch altijd één moment van weerstand. Als ik alle stukjes van één kleur of één patroon bij elkaar gezocht heb, voel ik stress. Ik ben het overzicht kwijt. Het zijn te veel stukjes. Toen ik pas puzzelde, maakte ik op zo´n moment nog wel eens gebruik van de beschikbare hulpmiddelen. Dan legde ik met één druk op de knop een hele rij stukjes met dezelfde kleur neer. Maar dat gaf weinig voldoening.

Nu haal ik adem en puzzel gewoon door. Het helpt om me op één stuk te focussen, op mezelf te vertrouwen én te blijven ademen. Dan zie ik ineens het juiste stukje, én het volgende stukje én het volgende.

Klinkt best zwaar voor een potje puzzelen. Maar ik zie een metafoor met het dagelijks leven.

Als ik een grote klus heb of een volle agenda, dan kan ik me overweldigd voelen. Of als ik denk aan wat ik graag zou willen met mijn praktijk. Het helpt me om in het nu te blijven, te doen wat ik kan doen en niet te veel vooruit te kijken.

Blijven ademen en op mijzelf én het universum 😉 te vertrouwen. En toch een doel te hebben!.

Hoe ga jij om met een grote klus of een volle agenda?

Wil je het volgend jaar anders aanpakken? Boek dan een Tarot Legging en leer wat je valkuilen zijn. Een reply op deze mail mag ook.