Ze bidden!
11 juli 2023
| Kijk ze bidden! Het is in de middag op de Paasberg in Lochem. Buiten fluiten de vogels, het is een warme voorjaarsdag. Ik zit samen met 59 mensen in zazen – zittende meditatie – in de zaal van het hotel waar ik mijn eerste week sesshin – stilteretraite – beleef. Twee jochies zijn op het dak geklommen en kijken de zaal in. Het moet een indrukwekkend gezicht zijn; 60 mensen in het zwart gekleed op een zwarte mat en kussen in rijen opgesteld in de zaal. In volkomen stilte. Stille glimlach ‘Kijk! Ze bidden!’ roept één van de twee jochies. Ik voel een stille glimlach door de zaal gaan. Kort daarop gaat de bel en we buigen allen tegelijkertijd voor het einde van de meditatie. De jochies stuiven het dak af. Ze hebben thuis wat te vertellen. Bevestiging Mijn eerste sesshin was spannend; houd ik het vol? Wat kom ik in mijzelf tegen, waar ik nog geen weet van had? Hoe is het na de sesshin? Ga ik verschil merken in mijzelf? Ik heb het volgehouden, ook sesshins erna. De eerste keer kwam ik mijzelf tegen bij alle rituelen. Het vele buigen, de stilte, maar vooral het uitblijven van een geruststellend gebaar of een lach. Het uitblijven van bevestiging dat ik het goed deed. Buitengesloten Pas nu ik dit schrijf, jaren later, besef ik me dat het dat is; dat ontbreken van bevestiging dat ik het goed doe. Als er geen oogcontact, of helemaal geen contact, is in een nieuwe situatie, voel ik mij genegeerd. Buitengesloten. En dat is geen fijn gevoel. Sociaal gezien is mij geleerd nieuwe mensen in de groep op hun gemak te stellen, mee te nemen in de gebruiken. En daar gebruik je een glimlach voor, een grapje of een gebaar. Wanneer dit helemaal ontbreekt, voel ik mij in de steek gelaten. Ik ben nooit af Tijdens de laatste sesshin kon ik beter ontspannen. De rituelen zijn bekend, ingesleten. Ik weet dat als er iets anders loopt dan anders, dat ik dat kan herstellen op een goede manier. Ik mag fouten maken. Alles is goed. Het hoeft niet perfect te zijn. Ik ben nooit af. Er valt altijd nog iets te doen en te leren. De rituelen helpen mij nu om in het moment te blijven en bij mijzelf. De bubbel die ik heb met perfectionisme wordt laag voor laag afgewikkeld; ontwikkeld zou je kunnen zeggen. Weer examen doen Tijdens de sesshin in september wacht mij weer een laagje afwikkeling. Ik ga voor de tweede keer mijn examen Zenleraar doen. De eerste keer was in het voorjaar van 2020, bij Experience Your Life in Hilversum. Omdat wij op 11 september gaan starten met de eerste proefles voor Zen.nl Hilversum, wil ik ook een officieel Zen.nl-Zenleraarschap behalen. Sutra reciteren Het examen bestaat uit het goed kunnen verwoorden van het zen-gedachtengoed en dan niet volgens het boekje, maar in klare taal zodat iedereen het kan begrijpen. En het reciteren van de hartsutra, op een onverwacht moment tijdens het ontbijt of lunch. Die laatste is weer een bubbel om te slechten; mij laten zien voor de hele groep, terwijl ik een Japanse tekst oplees. Inmiddels is dit beeld een stuk minder spannend dan toen ik de eerste keer de geëxamineerden dit zag doen. Ik heb inmiddels weer ervaring opgedaan voor de groep, maar toch… ik heb een gezonde spanning als ik eraan denk. Gelukkig kan ik me nog even voorbereiden! |
Cooldown Coaching
Van de Sande Bakhuyzenstr.146,
1223 EA Hilversum
06-54268305
info@cooldowncoaching.nl
KvK 34234884
Btw-id NL002169008B57